شبکه اجتماعی پارسی زبانانپارسی یار

پيام

+ آنچه من مي دانم، تنها و تنها ،نوشتنِ فرداست و از ژرفاي روان باور داشتنِ فردا که تو نخست بايد فردا را باور کني، تا دردهاي چسبيده به تن امروز ريشه کن شود،تا آبهاي وامانده روان شود...
پس تو چگونه فردا را نمي پذيري ، باور نمي داري ،نمي نويسي ، نمي سايي ، نمي بويي ، نمي ستايي ، نمي شناسي ، حال آنکه فردا روزي ست که خواهر کهتر تو از بستر بيماري برخواهد خاست تو فردا را به نيک ترين شکل بايد ببيني تا فردا نيک ترين شکل را به امروز بياورد پس، فردايي بنويس که شکل امروز نباشد... بنويس ، بنويس ، بنويس ! فردا را به شکل فردا بنويس!(نادر ابراهيمي)
شما داستانهاي ايشون رو خوندين؟
نه/اين شعر را هم يکي از دوستام فرستاده بود!!!/چطور؟؟؟
همين طوري
شما خونديد؟؟؟
نه ، نخوندم . ميخواستم از نحوه ي نگارش ايشون بپرسم...الان يه سرچي كردم
آهان!!!
رزگل
چه عکس قشنگيبه
فهرست کاربرانی که پیام های آن ها توسط دبیران مجله پارسی یار در ماه اخیر منتخب شده است.
برگزیدگان مجله فروردين ماه
vertical_align_top